Officieel is het metrisch. In werkelijkheid beslissen je ogen.
Turkije gebruikt het metrische systeem om gewicht en volume te meten. Als het gaat om koken, omdat de meeste recepten door het gezin worden doorgegeven of van vrienden worden geleerd, is er nog steeds een gebrek aan echte gestandaardiseerde maatregelen. Dit maakt het reproduceren en ontwikkelen van recepten soms moeilijk. Maar het maakt je ook tot een betere intuïtieve kok, omdat je vaak op je eigen oordeel moet vertrouwen.
The Eye Decides in Turkish Cooking
Koks vertrouwen vaak op wat 'göz kararı' (GOES 'KAR'-ARE'-uh) wordt genoemd, wat' de beslissing van het oog 'betekent, wanneer ingrediënten aan recepten worden toegevoegd.
Er zijn manieren om te meten, ze zijn gewoon niet precies. De meeste koks leren vertrouwde items als een meetreferentie. Een recept kan bijvoorbeeld een 'waterglas' meel vragen.
Het waterglas als meetinstrument
Iedereen weet hoeveel een standaard Turks waterglas vasthoudt. Het probleem is, iedereen heeft een waterglas van iets verschillende grootte! Dit geldt voor bijna alles, van kopjes en lepels tot knijpen en trossen.
Met de toenemende populariteit van kookboeken, voedselwebsites en het delen van recepten, is het gebruik van het metrische systeem populairder geworden wanneer het over recepten gaat. Maar zelfs professionele koks blijven het oude vertrouwde systeem gebruiken.
Gemeenschappelijke metingen en Turkse equivalenten
Hier is een lijst met de meest voorkomende 'maatregelen' en hun Turkse equivalenten die worden gebruikt in de Turkse keuken.
- Waterglas = 'Su bardağı' (SOO 'BAR'-dah-uh) - ongeveer driekwart van een kopje, afhankelijk van de grootte van uw waterglas
- Theeglas = 'Çay Bardağı' (CHAI 'BAR-dah-uh) - dit betekent een klein glazen Turks theeglas. Nogmaals, er zijn veel maten theeglazen.
- Voedsellepel = 'Yemek kaşığı' (yeh-MECK 'KAH'-shuh-uh) - een soeplepel, het dichtst bij een eetlepel
- Dessertlepel = 'Tatlı kaşığı' (tat-LUH 'KAH'-shuh-uh) - een dessertlepel, het dichtst bij een theelepeltje
- Theelepel = 'Çay kaşığı' (CHAI 'KAH'-shuh-uh) - niet te verwarren met theelepel, een kleine lepel die wordt gebruikt om Turkse thee te roeren, het dichtst bij een halve theelepel.
- Hazelnoot-maat = 'Bir fındık kadar' (BIER 'fuhn-DUHK' kah-DAR ') - een stuk of klodder ter grootte van een hazelnoot
- Handvol = 'Bir avuç kadar' (BIER 'ah-VOOCH' kah-DAR ') - gebruikt voor kleine dingen zoals erwten, droge bonen en rozijnen, het bedrag dat in de palm van je hand past zonder te morsen.
- Bunch = 'Demet' (deh-MET ') - gebruikt voor peterselie, postelein en andere groenten en grassen met stengels. Het wordt ook gebruikt voor verse bloemen.
- Knijpen = 'Tutam' (te-TAHM ') - gebruikt voor zout, suiker, meel, alles korrelig of poederachtig.
Winkelen en wegen
Wanneer u gaat winkelen op een lokale markt of supermarkt, worden alle gewichten in alle verpakte goederen in gram gedrukt. Als je ongeveer weet hoeveel je nodig hebt, heb je geen probleem.
Wanneer je winkelt in de bazaars en groenteboeren voor groenten en droge goederen zoals rijst, bulgur, meel en olijven, hebben de meeste verkopers een ouderwetse schaal met gewichten. Ze plaatsen uw goederen voorzichtig in een bruine papieren zak en wegen ze af voordat u voor de prijs betaalt.
Hetzelfde geldt als je vlees koopt in de slagerij. Je vraagt erom in grammen, en ze zullen het op een oude schaal voor je afwegen.