Het gebruik van boerenkool in Duitse gerechten

Kale, "Grünkohl" in het Duits ( Brassica oleracea convar. Acéphala var. Sabéllica , is een koolsoort die geen kop vormt, maar groeit zeer gekrulde bladeren op houtige stengels .Door zijn vorm, een ander Duits woord voor Kale is "Federkohl" of verenkool.

Boerenkool werd oorspronkelijk gegroeid in de Middellandse Zee door de Grieken en Romeinen en werd in de Middeleeuwen een belangrijke voedselbron in Duitsland. Het leverde in de winter vitamine C aan de algemene bevolking, het is relatief gemakkelijk te kweken en koud tolerant tot ongeveer 10 ° F (-15 ° C).

Geplant in juni, kan het worden geoogst gedurende de winter, van oktober tot april. Koude temperaturen verbeteren zelfs de smaak.

Geschiedenis van Kale in Duitsland

Terwijl "Grünkohl" in de Romeinse tijd een maaltijd van een rijke man was, dan een maaltijd van een arme man voor een tijdje, is het nu de afgelopen jaren een regulier restaurant geworden. In Noord-Duitsland heeft "Grün-" of "Braunkohl" bijna een cult-achtige status bereikt. Het is ook bekend als "Blätterkohl," "Krauskohl," "Fedekohl," "Winterkohl," "geschlitzter Kohl" en "friesische-" of "Oldenburger Palme" (bladkool, krullende kool, verenkool, winterkool, spleetkool en Fries of Oldenburger palmboom).

Vooral in Bremen, maar in veel geïsoleerde delen van Nedersaksen (Hannover tot Braunschweig), staat "Grünkohl" beter bekend als "Braunkohl." Daar zijn drie mogelijke redenen voor. De eerste is dat wanneer je boerenkool kookt, het een beetje bruin wordt. De tweede is dat je geen boerenkool mag oogsten totdat de buitenste bladeren bruin worden.

Een derde reden kan zijn dat de violette kleur die sommige boerenkool bereikt, er bruin-groen uitziet.

Bremen en Oldenburg vechten elk jaar over de vraag of de "specialiteit" "Grünkohl" ("Braunkohl") meer bij de een hoort dan bij de andere. Bremen heeft de oudste bewezen traditie. Sinds 1545 houden ze een openbare "Grünkohlessen" (boerenkooldiner).

In Hereford (Noordrijn-Westfalen) wordt boerenkool in de tweede week van de Advent gebruikt voor het versieren van de Radewig-kerk in plaats van pijnboomtakken. Een patron stierf in 1590 AD en verliet zijn fortuin aan de kerk, maar vroeg dat er een jaarlijks festival wordt gehouden met mis, muziek en een boerenkooldiner.

Grünkohlessen - Hoe een boerenkool-etentje te houden

In Neder-Saksen wordt boerenkool meestal gekookt met spek , Duitse Kasseler (ham) en "Pinkel" of "Bregenworst". Pinkel is een soort worst die alleen wordt geserveerd met boerenkool. Het bevat spek, gort van gerst, rundertalk, varkensreuzel, uien, zout, peper en piment. Het woord "Pinkel" kan afkomstig zijn van het Platte Duitse woord voor de darm van rund, dat werd gebruikt als omhulsel. "Bregenwurst" betekent hersenworst, hoewel tegenwoordig geen rundvleesbrein wordt gebruikt in de worst. Het bestaat meestal uit varkensvlees, varkensbuik, uien, zout en peper. Beide soorten worst kunnen worden gerookt of gewoon gekookt. Wanneer ze bovenop de boerenkool worden geplaatst om te verhitten, worden ze meestal met een vork gestoken om de smaak in de groenten te laten trekken.

Andere soorten worst worden buiten Nedersaksen gebruikt. West Phalia serveert gerookte "Mettwurst", een fijne of grofvlezige (maar geen spek) worst, en "Kohlwurst", een gerookte en gerookte worst met mosterdzaad, piment, tijm, marjolein en ui, zoals evenals varkensbuik.

Zuid-Duitsland en Oostenrijk hebben geen eigen boerenkoolspecialiteiten of -tradities. Veel mensen voegen graag 'Kochwurst' toe, een algemene term voor worst gemaakt van voorgegaarde ingrediënten.

De groente wordt een uur of langer gekookt, alle drie de soorten vlees (spek, ham en worst) worden erop gelegd en het hele diner wordt nog langer gestoofd. De exacte tijdsduur varieert per huishouden en regio. De "Eintopf" of een schotel maaltijd wordt geserveerd met gekookte aardappelen en sommige mensen staan ​​op zoete aardappelen, dat zijn gewone aardappelen die worden gekookt, geschild en in stukjes gesneden, dan gebakken in boter en suiker, totdat de buitenkant is gekarameliseerd.

"Kohlfahrt"

Kohlfahrt is een groepsuitstapje naar het platteland, waarbij een zwaar boerenkool-diner wordt geserveerd en verschillende 'leuke' spellen worden gespeeld, meestal onder invloed van alcohol.

Tot voor kort was dit een reisje voor mannen en alleen voor de koopmansklasse. Vanaf de jaren 1800 met de arbeidersbeweging werden steeds meer "Kohlfahrten" georganiseerd. Vrouwen namen pas in de jaren twintig en dertig deel aan deze reizen, wat niet altijd als positief werd gezien.

"Boßeln" en "Klootschießen" zijn soortgelijke spellen die tijdens het wandelen op het platteland worden gespeeld. Je zou 'Boßeln' kunnen omschrijven als de lange afstand Bocce, een Italiaans balspel. Spelers kiezen een doelwit in de richting waarin ze reizen en gooien er een bal naartoe. De eerste speler of het eerste team dat zijn bal binnen het doelgebied haalt, wint. Soms wordt het gewonnen door de langste afstand te gooien. Er zijn veel verschillende varianten van deze spellen, op velden of geplaveide straten.

Binnenspellen kunnen "Schweinerei" (Pass the Pigs) en andere dobbel- of kaartspellen omvatten. Tijdens de "Grünkohlfahrt" wordt een koning of koninklijk paar gekroond. De winnaar wordt gekozen door 1) een populariteitsstem, 2) hoeveel gewicht is er tijdens de maaltijd behaald, of 3) wie heeft (mogelijk) de meeste wedstrijden gewonnen tijdens de wandeling. De volledige regels voor het winnen worden geheim gehouden en mogen niet al te serieus worden genomen. De koning kan ook worden gekroond door de laatste aan tafel te zijn. Degene die de titel wint, is verantwoordelijk voor de organisatie van de excursie van het volgende jaar.

In sommige delen van Duitsland, waar veel boerenkool wordt verbouwd, is de "Kohlkönig" (koolkoning) een regio-eer. Veel politici hebben de eer gewonnen, waaronder Helmut Kohl in Bonn 1984, Otto Schilly in 1999 in Berlijn en Guido Westerwelle als de 46e "Grünkohlkönig" in Oldenburg.

Winkelen voor Kale

Let er bij het kopen van boerenkool op dat de bladeren donkergroen tot violet (bijna bruin), gekruld, breed en niet te groot zijn. Ze moeten fris aanvoelen en er geen vlekken op hebben.

Kale gebruiken

Om verse boerenkool te gebruiken, laat het een paar minuten weken in water met wat toegevoegde azijn. Dit helpt bij het losmaken van het vuil en eventuele insecten die nog kunnen worden vastgemaakt. Verwijder de stelen en snijd de bladeren in linten (zoals een chiffonade ) of kleinere stukken. Gebruik rauw, in salades, gestoomd als een snelle bijgerecht, of gekookt voor een langere periode van tijd in Duitse recepten.

Hoe langer je het kookt, hoe meer het ruikt naar zwavel of een beetje zoals rotte eieren. Dit komt omdat koken de zwavelmoleculen vrijmaakt uit de suikermoleculen. Sommige mensen verwelkomen de geur, anderen wennen er nooit aan.

Gekookte boerenkool past goed bij spek en voedsel dat wordt gerookt. In de Duitse keuken wordt het gekruid met reuzel, mosterd, zout en suiker. Soms wordt piment of nootmuskaat toegevoegd.

Kale opslag

Was de boerenkool, droog hem en bewaar hem tot enkele dagen in de groentelade in uw koelkast. Houd er rekening mee dat hoe langer je het opslaat, hoe meer vitamines het verliest en hoe het smaakprofiel verandert.

Kale bevriezen

Blancheer in zout water gedurende 2 minuten. Laat het goed uitlekken voor het inpakken en invriezen.

Boerenkool is rijk aan vitamine A en C en B6. Het heeft ook ijzer, fosfor, kalium en is zeer rijk aan calcium. In feite heeft het het dubbele calciumgehalte dan melk, ounce per ounce

Ook bekend als: Kale, Brassica oleracea convar. acéphala var. sabéllica, Blätterkohl, Krauskohl, Fedekohl, Winterkohl, geschlitzter Kohl, friesische- of Oldenburger Palme (bladkool, gekrulde kool, verenkool, winterkool, spleetkool en Friese of Oldenburger palmboom), Braunkohl